Węzły chłonne i naczynia chłonne są, podobnie jak kości, pochodzenia mezodermalnego.
Dlatego reagują na konflikty związane z obniżeniem poczucia własnej wartości.
Przy mononukleozie należałoby szukać przede wszystkim dewaluacji związanej z czymś, co chcielibyśmy robić, powinniśmy lub musimy robić, ale nie jesteśmy na to gotowi lub istnieje przeszkoda, wyglądająca na taką nie do pokonania, która nas powstrzymuje przed działaniem. Do tego dochodzi poczucie oddzielenia, wrażenie osamotnienia w klanie rodzinnym. Taki sposób przeżywania często pojawia się u osób, które strategie przetrwania wypracowały wychowując się w Triadzie nr 1.
Mononukleoza pojawiająca się w wieku nastoletnim może mieć związek z seksualnością, brakiem gotowości do rozpoczęcia współżycia, presją otoczenia przy jednoczesnym czuciu się nieatrakcyjnym, nie gotowym i osamotnionym.
Wirus mononukleozy pojawia się już po rozwiązaniu konfliktu (praktycznym, psychologicznym, rozumowym lub innym) w fazie A procesu naprawczego.
Biologicznym sensem zmian jest trwałe i długotrwałe wzmocnienie węzłów chłonnych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz